تاثیر پوسچر پرونیتوری پا و ارتز گوه داخلی پاشنه و کف پایی بر بالانس استاتیک در سالمندان

چکیده  تاثیر پوسچر پرونیتوری پا و ارتز گوه داخلی پاشنه و کف پایی بر بالانس استاتیک در سالمندان   مقدمه: افزایش پرونیشن پا در سالمندان گزارش شده است. این امر می تواند باعث تغییر در شکل پا و حرکت بیش از حد مفاصل پا شود که ممکن است بر تعادل تاثیر بگذارد. مداخلات ارتزی برای بهبود پوسچر پا ممکن است تاثیرات مهمی بر تعادل سالمندان داشته باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پوسچر پرونیتوری پا و ارتز گوه داخلی پاشنه و کف پایی بر بالانس استاتیک در افراد سالمند است. مواد و روش ها: 9 سالمند سالم با پوسچر پرونیتوری پا (میانگین سنی5/5 ±1/67 سال) و 14سالمند سالم با پوسچر نرمال پا (میانگین سنی 9/5 ± 1/67 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. از شاخص پوسچر پا برای تعیین پوسچر پا استفاده شد ) میانگین شاخص پوسچر پا در گروه پرونیتوری (0.7± 7.5 )، میانگین شاخص پوسچر پا در گروه نرمال (1.4± 3.8 ) . بالانس استاتیک طی ایستادن روی دو اندام با چشمان باز و بسته و با پوشیدن کفش با استفاده از دستگاه سکوی نیرو در چهار وضعیت مختلف (دو نوع ارتز گوه داخلی پاشنه و کف پایی 5 و 8 درجه عرضی و دو نوع کفی ساده تمام طول هم ارتفاع با گوه ها) ارزیابی شد. هر وضعیت سه بار تکرار می شد. بالانس استاتیک به وسیله پارامترهای متوسط مسافت طی شده مرکز فشار در راستای قدامی خلفی و داخلی خارجی و مقدار برآیند آن، مجموع مسافت طی شده مرکز فشار در راستای قدامی خلفی و داخلی خارجی و مقدار برآیند آن، متوسط سرعت مرکز فشار در راستای قدامی خلفی و داخلی خارجی و مقدار برآیند آن و مساحت ناحیه بیضی محاط بر محدوده حرکت مرکز فشار، اندازه گیری شد. یافته ها: تفاوت معنی داری در متغیرهای بالانس استاتیک در دو گروه سالمند با پوسچر نرمال و پرونیتوری پا با وجود کفی ساده وجود نداشت (0.05p>)، اما افراد با پای پرونیتوری مقادیر میانگین بالاتری در متغیرهای بالانس استاتیک نسبت به افراد با پاهای نرمال داشتند. استفاده از ارتز در هیچ یک از دو گروه تاثیر معنی داری نداشت (05.0p>). وضعیت چشم بسته منجر به افزایش معنی دار برایند کل مسافت طی شده مرکز فشار، مجموع مسافت طی شده مرکز فشار و متوسط سرعت مرکز فشار در راستای داخلی خارجی و مساحت ناحیه بیضی محاط بر محدوده حرکت مرکز فشار گردید. همچنین اثر متقابل ارتز، پوسچر پا و وضعیت بینایی معنی دار  نبود(05/0p>).  نتیجه گیری: هر چند تفاوت معنی داری در پارامترهای بالانس بین دو گروه مشاهده نشد، اما افراد با پای پرونیتوری مقادیر میانگین بالاتری در اغلب پارامترهای بالانس نسبت به گروه نرمال داشتند که شاید نشانگر اختلال تعادل در سالمندان با پای پرونیتوری باشد. ارتز گوه داخلی تاثیری بر بالانس افراد با پای پرونیتوری نداشت، بنابراین می توان از آن برای بهبود عملکرد پا و مچ پا بدون ترس از اختلال در بالانس استفاده کرد.